öyrənmə — «Öyrənmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrəşmə — «Öyrəşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrətmə — «Öyrətmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrənmək — f. 1. Bilik əldə etmək, bir şeyi təcrübə ilə mənimsəmək. Tarda çalmağı öyrənmək. İngilis dili öyrənmək. İşin texnologiyasını öyrənmək. // Bir işlə (sənətlə, peşə ilə) məşğul olaraq ona sahiblənmək, yiyələnmək, bir sənət (peşə, ixtisas) əldə etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrətmək — icb. 1. Bilik, sənət, peşə vermək, təlim etmək. <Adil:> <Atam> əlləri salamat olan müharibə əlillərinə xarratlıq öyrədirdi. B. Bayramov. 2. Bilmədiyi şeyi bildirmək, başa salmaq. Bilmədiklərini öyrətmək. Bunları sənə kim öyrətdi? 3.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrəşmək — f. 1. Vərdiş etmək, alışmaq, öyrənmək, adət etmək. Qaratoyuq əsarətə (qəfəsə) tez öyrəşir, sonra oxumağa başlayır. S. S. A.. <Tahir> lap uşaqlıqdan dağ havasına alışdığı üçün Bakının istisinə hələ də öyrəşə bilmirdi. M. Hüs.. 2. İsinişmək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrəncə(k)li — sif. Adətkərdə, öyrəşmiş, adət etmiş, vərdiş eləmiş, alışmış. Mən torpağı bölünməyə öyrəncəliyəm; Heç qazanan görməmişəm bölənləri də. . M. Araz. <Gülnaz:> Mən öyrəncəliyəm, – dedi, – heç bir şey olmaz. Q. İlkin … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrəncək — bax öyrəncə(k)li. <Arvad:> A kişi, sən onların evini yıxırsan. Öyrəncək olurlar. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
öyrəli — (Cəbrayıl, Mingəçevir) bax öyralı. – Öyrəli Müslimə xalam bizə gəlmişdi (Mingəçevir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
öyrədilmək — «Öyrətmək»dən məch. Sənət öyrədilmək. Xarici dil öyrədilmək. Zəhmətə öyrədilmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti