havalı — sif. və zərf 1. Azğınlaşmış, qudurmuş; ağlı başından oynamış kimi; azğın, qudurğan. Gəzirlər havalı ağalar, bəylər; İşləyir qan tərdə naxırçı, nökər. A. Ə.. Havalı kimi – ağlı başından oynamış kimi, dəli kimi. Xan havalı kimi bu otaqdan o otağa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
havalı — sf. 1) Herhangi bir nitelikte havası olan O murdar kokulu, ağır havalı yere... H. E. Adıvar 2) İyi, temiz hava alan, havadar 3) mec. Bir işi gereğince benimsemeyen, önemsemeyen 4) mec. Göz alıcı, çekici, albenisi olan Havalı kız. 5) mec. Kibirli … Çağatay Osmanlı Sözlük
havali — is., Ar. ḥavālī Yöre Şimdi o havalinin belki dünyanın en güzel, en nadir ve en cins güvercinlerine o sahipti. Y. K. Karaosmanoğlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
havali — (A.) [ ﯽﻝاﻮﺣ ] yöre … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
HAVALİ — Çevre, civar, etraf, yöre … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
havalı direksiyon — is., tek. Motorlu bir taşıtın direksiyon sisteminin hidrolik düzen ile kolayca hareket sağlayabilmesi özelliği veya durumu … Çağatay Osmanlı Sözlük
havalı fren — is. Hava basıncı ile yönetilen pistonlu fren … Çağatay Osmanlı Sözlük
havalı tulumba — is., den. Özellikle tanker kurtarmada kullanılan ve basınçlı hava ile çalışan araç … Çağatay Osmanlı Sözlük
ab-havalı — sif. Yaxşı iqlimi olan, səfalı. Təbiətcə zəngin, ab havalı və sakit bir yerə getmək qərarına gələn Şamil də Araz ilə Günəşin olduğu həmin kəndə gəlib çıxdı. A. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ağzı havalı — kendini beyenmiş … Beypazari ağzindan sözcükler
