dilənçiləşmə — «Dilənçiləşmək»dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilənçiləşdirilmə — «Dilənçiləşdirilmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilənçiləşdirmə — «Dilənçiləşdirmək» dən f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilənçiləşmək — f. Dilənçi halına düşmək, bütün var yoxu əlindən çıxmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilənçiləşdirilmək — məch. Dilənçi halına salınmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilənçiləşdirmək — f. Dilənçi halına salmaq, bütün var yoxundan məhrum etmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dilənçi — is. 1. Dilənmək yolu ilə dolanan adam; yolçu. <Şamama Cadu:> Doğrusu budur ki, mən dilənçi . . deyiləm. Ə. H.. Pirlər, ocaqlarda Münəvvər xanımın adı gələndə dilənçilər, əlillər qapıya hücum çəkirdilər. M. C.. // məc. Daim ondanbundan şey… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sədəqə — is. <ər.> Yoxsula, dilənçiyə verilən pul, şey. Sədəqə vermək. Sədəqə paylamaq. – Yolun o tay bu tayında hasar təşkil edən dilənçilər, kor və şillər . . sədəqə diləyirdilər. Ç.. Tapdıq olanda Göyçək çoxlu sədəqə paylamışdı. Ə. Vəl.. // məc.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
Dilənçilər
Azerbaijan
